De consistentie van het smeermiddel na verdamping van het oplosmiddel kan dus verschillen van de consistentie zoals het uit het flesje komt. Het is dus van belang dat een smeermiddel niet beoordeeld moet worden op hoe het uit het flesje komt, maar wat er overblijft na verdamping van het oplosmiddel.
De eigenschappen na verdamping van het oplosmiddel:
Droog weer
Resulteert in een dunne film olie. Voldoende smering onder droge omstandigheden, maar zal in de regen snel zijn weggespoeld. Is dus niet geschikt voor natte omstandigheden.
Alle weertypen
Resulteert in een gemiddelde film olie die duidelijk wat dikker is dan de droog weer film. Bij droog weer voldoende smering en bij nat weer ook een langere werking dan een droog weer product. In langdurige natte omstandigheden zal een dergelijke oliefilm echter ook geen stand houden.
Nat weer
Geeft de dikste oliefilm na verdamping. Onder droge omstandigheden een overdaad aan smering wat snel zal resulteren in een erg vette zwarte ketting die na afloop weer schoongemaakt dient te worden. Geeft natuurlijk wel de langste smering onder natte omstandigheden, dus ook erg geschikt voor het rijden door plassen en modder met de MTB.
Was
Het verschil in consistentie voor en na verdamping is bij was het grootst. Erg dun komt het uit het flesje terwijl er slechts een zeer dunne en droge film was achterblijft. De eigenschappen van was maken dat het een ideaal smeermiddel is. Het heeft een lage wrijvingscoëfficiënt, hecht zich erg goed aan metaal, is enorm waterafstotend en de ketting blijft relatief schoon tijdens het fietsen. Onder extreem natte omstandigheden kan was ook zijn smerende werking behouden.
Voor een allround smeermiddel lijkt was dus als de meest ideale keuze naar voren te komen. De beperkende factor van was is echter dat de toepassing er van wat meer aandacht vraagt dan met een olie product. Gebruik van was als smeermiddel maakt het onmogelijk om direct na het opbrengen op de ketting te gaan fietsen.
Voor dat we hem gaan smeren kijken we eerst even in detail naar de constructie van een ketting.
In de 16e eeuw maakte Leonardo da Vinci een tekening van een ketting die al erg veel overeenkomsten heeft met de huidige ketting. Het zou echter tot de 19e eeuw duren alvorens het mogelijk was industrieel een ketting te vervaardigen en die werd doorontwikkeld tot de moderne ketting. Twee buitenschalmen en twee binnenschalmen verbonden met een pin die omhuld is met een bus en een rol. Slechts vijf onderdeeltjes die een enorme impact hebben gehad op het dagelijks leven.
Een moderne race/MTB ketting bestaat nog slechts uit 4 onderdelen, omdat de bus gevormd wordt door een opstaand randje op elke binnenschalm. Tevens is door de toename van het aantal versnellingen (van 5 naar 12 speed), de ketting steeds smaller en daarmee relatief sterker geworden.